verhaal bij een kunstwerk: september 2014

verhaal bij een kunstwerk september 2014

Huis ladder vlag

Petra Talsma

Huis ladder vlag

Het komt niet
van de grond:
mijn hoofd doet
niets met mijn mond.
De dagen van september
snellen voorbij, deze keer
geen verhaal van mij.

Ik kijk en kijk
en nog een keer
zijn het nieuwe
woorden die ik probeer.
Ik plak ze
lukraak aan elkaar,
de reeks van letters
die ik vergaar.

Het lijkt er niet op,
't wil niet beklijven,
moet ik in
gebreken blijven?
Ik wil het schrijven,
zeker en vast,
als ik het woord kan
vinden dat wel past.

Op de laatste avond
komt het aan:
HUIS LADDER VLAG,
recht naar de maan.
Omhoog, de ruimte
moet ik in, de blauwe lucht !
Ik sluit mijn schriftje
en ik zucht.

stapelgedichten in de bibliotheek 20-9-2014

Zaterdagochtend eigenlijk vaste prik: naar de bibliotheek in de stad. Lekker wat rondkijken een tijdschrift lezen en soms wat meenemen.
Vanmorgen heb ik 4 x 5 boeken gepakt van de 'net ingeleverd tafels', de titels overgenomen in mijn kleine schrijfboekje en thuis op stroken geschreven. Met wat geschuif en gezoek kwam ik tot deze 3 stapelgedichten.

Hoe word ik een goddelijke huisvrouw

ooit, misschien.

Terug naar huis

strijden op stiletto's

 het wachten bezingen.

Het leven van de ander,

 noem het liefde.

Ik geloof dat hij Hans heette, 

een geval van ordeverstoring.

het onvermijdelijke toeval:

Aan de oever van Piedra huilde ik.

De verdovers.

Sterrenstof,maar

ik wens je een mooie droom.

Het bamischandaal en

 de zoetheid van perziken. 

Iedereen heeft alles in

het woud der verwachting:

was alles maar konijnen.

Alles komt goed.

Alkmaar, 20 september 2014